Hanife’ye Koca
Hocam, ne olur sana!
Bu zulüm çok insana
Herkese çare buldun
Hanife’ye bulsana.
Çok uğraştı şu Zuhal
Ne düş kaldı ne mahal
Kısmeti mi bağlı, ne?
Edemedi bir hemhal.
İzmir’den gide gele
Hal kalmaz dize, bele
Bulup bırakamadı
Kendini müşfik ele.
Ne hol kaldı ne loca
Küstü menemen, Buca
Oku, üfle, niyaz et
Hanife’ye bir koca.
Herkes duydu bu adı
Hem doğu hem de batı
Son bulsun şu acılar
Gelsin izdivaç tadı.
Zavallı hep ağlıyor
Ciğerleri dağlıyor
Şu koca hasretinden
Karaları bağlıyor.
Bu kaçıncı karavan
Geçiyor gelen kervan
E kız ağlayup durma
Birazcık hızlı davran.
Kâh sustu kâh utandı
Müzminliğe atandı
Gelen pas geçti oni
Kulüplere dadandı.
Ey gözini sevduğum!
Nefesi güçlü hoca,
Tez zamanda bulasun
Hanife’ye bir koca....Nakarat
Mustafa Hoşoğlu
16.02.2017
Kayıt Tarihi : 16.2.2017 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
teşekkürler hocam
ne dersun, kolonyağı yok mu ayılman için, selamlar,teşekkürler
fadime,bu sesini
dua ette uymasın
bak keser, nefesini.....hadimi
teşekkürler hocam, eksuk olmayasun daa :)
teşekkür ederim Bülent Bey
Ben evlenmeye niyetinin olmadığını düşünüyorum. Geçim kapısı yapmış, çok da bedduamı aldı nitekim.
/
Ah Hanife Hanife
Hem kibar hem zarife
Yaşın kırka dayandı
Varmadın bir herife
/
Yiğitler geldi onca
Birbirinden iyice
Hocalar da bulamaz
Hanife'ye bir koca...Yılmaz ÖRMECİ
/
Güzel bir şiirdi, kutluyorum.
teşekkür ederim dost, haklısınız
TÜM YORUMLAR (10)