Hanife Ninem Şiiri - Aşık Benli

O beni büyüttü baharda güzde
İçimdeki özdü Hanife ninem
Bacamız tüterdi hep köyümüzde
Ocaktaki közdü Hanife ninem

Güzellikler vardı hep neşesinde
Eksik olmazdı hiç su şişesinde
Köyde evimizin her köşesinde
Silinmeyen izdi Hanife ninem

Gülerken benzerdi bir gonca güle
Şakıyordu sanki gelince dile
Yıllar öncesini anlatsa hele
Bir gelinlik kızdı Hanife ninem

Balık yağı vardı her gün içerdi
Elmayı severdi zula ederdi
Kabuğunu soyup bana ye derdi
İsrafı sevmezdi Hanife ninem

Üzerimde oldu çok emekleri
Kalbimde her zaman başkadır yeri
Onu tanıdığım yıllardan beri
Bilinmeyen gizdi Hanife ninem

Son günleri day(ı)mın evinde geçti
Orada ayrılık şerbeti içti
Şubat aylarıydı dünyadan göçtü
Hepimizi üzdü Hanife ninem