Hanife Ayaz Şiirleri - Şair Hanife Ayaz

Ah citlenbigim durduramadim seni
yeni bahara ermis taylar gibisin
inciltmekten korkarim nazli tenini
yagmuru görmüs toprak gibisin
Yeter citlenbigim canimdan
can koparma

Hayat böyle iste
bazen boran firtina kar
bazende günes acar
Hayatin arka penceresi
hep sesizce
garip bir mezara bakar

Yagmurlar eskisi gibi yagmuyor
Susuzluga kanmiyor topragim
Kursun yemis gibi kara gecelerde
Sabah olmuyor olmuyor yigidim

Suya düser olmayan hayaller

O cok sevdigin siyah saclarim
Senden ayrilali ak oldu soldu
En güzel yerin derdin kahve gözlerin
Onlarda simdi yaslarla doldu

Bütün bu siirlerim sana
Dinledigim sarkilar hep
senin icin
Aglama canim ne olursun
Ela gözlüm aglama
Ben bu ayriliga

Kizma bana be salkim sögüt
Bugün yüregim yine acili yine caresiz
Yagmurdan islanmis dallarinda damlalar
Benimde gözlerimde ayrilik gözyaslari
Gel dertleselim yine beraber
Birak inadi be salkim sögüt

Sair sair olamaz
kalbini dinlemedikce
kalemi hürce yazamaz
sayfalarda dans etmedikce
asik asik olamaz
sevdigin kiymetini bilmeyince

Ah bile diyemedim
Ölüm suskunlugu bendeki
dost elinden verilen zehir
kan kustururmus
dil sustururmus
kanarak ödedim

Yillarca üsenmeden
kin nefreti
yüregime sivadiniz
övünün eserinizle
cok büyük ustasiniz

Yillari devirdin o yorgun bedeninle
ayaklarini sürterek cikardin bahceye
sirtini dayayinca akasya agacina
baslardin maziyi anlatmaya.
Dert ortagindi akasya harun dede
sen anlatirdin o dinlerdi