Deli yureğum taşti
Derelere karişti
Çırpınur kurtulamaz
Bir sevdaya bolaşti
Derdumi dökmek içun
Bahçede erik ağacı
Son baharda çiçek açtı
Benim gibi cahil midir
Aklı nerelere kaçtı
Mevsimsiz açan çiçeğin
Zamane kizlarınun çok özel çeyizleri
Beyaz eşya mobilya gene gülmez yüzleri
Ne isterseler olur senet gibi sözleri
Dönün geçmiş zamana bir da görün bizleri
Koydiler sanduğuma ip ilen orağumi
Dilay Karadenizli
Aşkı kalbumde gizli
Benim ile konuşman
Olmasun sizli bizli
Kabe hurması Dilay
Hasretinden hergün gözüm kan ağlar
Ötmüyor bülbülüm ötmüyor anam
Nerde huzur dolu o mutlu yıllar
Bitmiyor ıstırap bitmiyor anam
Huzurda eser yok matemde vatan
Hep ağlarım hiç gülmem
Derdim kimseye demem
Ha bu yalan dünyayı (da)
Nasıl geçirdim bilmem
Yar kaşlarını çatma
Onaltı yaşımda çıktım köyümden
İlk darbeyi orda yedim felekten
Ağladım da gözyaşımı silmekten
Uyudum rüyamda Şinek’i gördüm
Karlı dağları aştum
Senun haluna şaştum
Bir kere da doğri de
Ben da yolumi şaştum
Razı değilum dünya
Dünya senden nefret ettim
Yardan ayrıldıktan sonra
Yar gitmiş ellerin olmuş
Benden ayrıldıktan sonra.
Ha ölmüşüm ha kalmışım
Yaylanun çimeninde
Koyun otlayu koyun
Gizlendum sevduğume
Güya eyledum oyun
Ey yazık olsun yazık
Benim emeklerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!