Hanidir
Kuru ekmek elinde
Sararmış dişleri
Ölüm çağırır sevdasız
Hanidir
Umut değil midir
İnsanı ayakta tutan
Biz değil miydik
Boş tencerede taş kaynatan
Ağlamasın diye ağlayan;
Toprağa nem, ekine bereket
Yok iken var olan?
Ocakta boş tencere kaynamazdı
Acının göz yaşının damlası akmıştı
Kaynıyordu fokur fokur içinde
Alacakaranlıktı
Yokluk
Hani, yılda bir kurban kesseler de
Boğazlanmış hayvanların
Parçalanmış gövdeleri
Zehir zıkkım olup
Etleri ulaşmaz bizlere
Sen yokluktan
Zehirleyeceksin çocukları
Kediler,köpekler
Kapının eşiğinde
Fıldır, fıldır gözler
Kan çukurun içinde
Toprak bile serpilmemiş kanın üzerine …
Yusuf Ter 07.02.2005 (Saat 17:29 İsviçre)
www.yusufter.tr.cx
Yusuf TerKayıt Tarihi : 11.2.2005 04:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!