Hani Yoksun... Şiiri - Mehmet Kesici

Hani Yoksun...

Geçmek nedir bilmiyor ki, sen saatlerim sevgili
geceye kurulu kaldım karanlıkta üşüyorum
gözlerini düşündükçe diz üstüne düşüyorum
saçlarımın arasında akrebim, kıskacın, sancın
kırıyorum yelkovanları avuçlarımda
buram buram acı
yol verir hancı bu karanlığın dolambacında
bir sen, bir sen kalandır aklımda
hani yoksun,
yoksun ya yanımda..yiterim!

Gün açınca, güneşe asıyorum hayallerimin resmini
haykırıyorum dağlara ismini, cismini, duyan yok
yer gök sen kalır, ben düşerim bulutlardan
damla damla kan, damla damla kir, zehir
boğuşuyorum zamanla, anla
kırk çakalla it sürüsü peşimde
leş üstüne çöreklenen kuzgunlar
gözlerimden çekilirken umutlar
bir sen, bir sen kalandır aklımda
hani yoksun,
yoksun ya yanımda..titrerim!

Bilseydim;
bilseydim mutlusun ve gülüyorsun hep uzun uzun
olmazdı bir sözüm hayatın tek karesine
yamnazdı özüm bir tanesine böylesi yüreğim
bitmezdi nefesim ciğer parem
olsaydın pembemsi mavi düşlerde öylece
terk etmezdi tek bir gece gülüşüm
kör etmezdi gözümü gülün gölgesi
zor olmazdı hiç böylesi sevgili
bitmezdim, bitmezdim
gitti demezdim o hep aklımda, kanımda, canımda
hani olsan,
olsan ya yanımda..ölmezdim!