Hani Yalan Söylemezdi Şiiri - Mehmet Aslan

Ayrılalım dediğimde, hep ağlıyordu,
Ağladıkça, benim içim yanıyordu,
Her damlası, asit gibi içimi yakıyordu,
Hani gözler, yalan söylemiyordu.

Onun gözleri bile, yalan ağlıyordu,
Benimse içim, gerçek yanıyordu,
Ciddi değildi, aşkı oyun sanıyordu,
Hani gözler, yalan söylemiyordu.

Ellerim, gözyaşlarını siliyordu,
Dudaklarımsa, onu teselli ediyordu,
Ayrılma, sensiz yaşayamam diyordu,
Hani gözler, yalan söylemiyordu.

Sözleriyle, beni çok seviyordu,
Gözyaşıyla, bunu onaylıyordu,
Bu enayi ise, ona inanıyordu,
Hani gözler, yalan söylemiyordu.

Ayrılamazdım zaten, bunu iyi biliyordu,
O ayrıldı, artık buradan gidiyordu,
Yalanmış, beni hiç sevmiyordu,
Hani gözler, yalan söylemiyordu.