Hani Var Ya! Şiiri - Mehmet Ali Yenidünya

Hani var ya,
İnsan Kızını gelin eder ya,
Evinde çıkardığında,
İçi Acır ya,
Hani var ya,
İnsan oğlunu asker eder ya,
Yolcu ederken,
İçinde bir şeyler kapar ya,
Han var ya,
İnsan sevdiğini gurbete yollar ya,
Ardında gözyaşı döker ya,
Hani Var ya,
Yetim Kalan Çocuklar,
Boynu bükük kalır ya,
Hani var ya,
Seni bir yere uğurlarken,
Senden ayrılırken,
Bütün bunları yaşıyorum,
İçim acıyor, ruhum daralıyor,
Hani var ya;
Güzel yüzlüm, Gülen gözlüm