Hani şu beklemek var ya;
Saatlerden sonra gelen saatler.
İşte, ben onlardan birinde tutsağım.
Hangisini olduğunu bilmesem de, tutsak.
Nasıldır bilir misin tutsaklık?
Ellerimde hayalden kelepçelerim vardır,
Gözlerimde âmâ eden bir mavilik.
Malta adasında sürgünde değilsindir oysa
Ama özlemek her yerde aynıdır galiba.
O kadar çok zamanın vardır ki zamansızlıkta
Çok şey geçer aklının uçundan.
Soğuktan da soğuk taşlara sırt vermek,
Toprağa farklı basmak her adımda.
Yatarken sırt üstü ranzalara,
Doğacak güneşi görebilecek misin,
Uyanıp bir sabah daha?
Eğer korkaksan ben gibi,
Bir daha görmek için doğan güneşi
Çoğu gece sürgün edersin uykularını.
Huni şu beklemek var ya;
Ölümün en zor hali olmalı.
Kayıt Tarihi : 19.2.2013 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!