HANİ SEN GİTTİN YA
Her gece
Ay Işığı dolunca gözlerime
Bir bulut gibi
Hayalin karanlığa çekiliyordu
Laciverti akşamların ayazında
Sensizlik içimde kıvrım kıvrım
Uykularım sancılıydı
Ellerim böğrümde umudum yorgun
Her yanımdan ayrılık dökülüyordu
Yüreğimde bir telaş bir yangın
Ellerin ellerimden kayıp giderken
Ben hala beni bıraktığın yerdeydim
Herkes kendi aleminde yaşarken
Gözlerin görmediği kulakların duymadığı
Ayrılık makamındaki uçurumlar
Öylesine sonsuz karanlık
Yokluğunla sınanmış bir sabrın acısıydı
Dudaklarım adını sayıklarken
Boğazında düğüm düğüm hıçkırık
Bazen de sessiz bir çığlıktın
Hani sen gittin ya
Bakışlarını gülüşlerini özlüyorum.
Kokunu almasam da sesini duymasam da
Benim için ekmek su gibi kutsaldın
Sen ise şimdi çok uzaklarda
İkimizin de yaşayamadığı bir bahardın
Kayıt Tarihi : 26.6.2024 13:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!