Hani Sen Gittin Ya Şiiri - Hamit Atay

HANİ SEN GİTTİN YA

Hani sen gittin ya,
Ve ben hala seni bekliyorum,
Bir zamanlar kalbimde hep sen vardın,
Şimdi ise boşlukta kaybolan bir hayalin,
Sonsuzluğa uzanırken ellerim,
Sonsuz bir yalnızlıkla kaldım…

Hani sen gittin ya,
Bütün umutlarım yıkıldı bir anda,
Bir anı, bir bakış, bir gülüş,
Hepsi şimdi kaybolmuş,
Ve ben, seni sevmekle,
Bir zamanlar mutlu olduğum yerlerde,
Şimdi hüsranla yüzleşiyorum.

Hani sen gittin ya,
Her sokak, her köşe,
Sanki senin izlerini taşıyor,
Ama seni bulamıyorum,
Adımlarım hala seni arıyor,
Bir zamanlar dokunduğun yerlerde,
Ve ben, her geçen gün biraz daha kayboluyorum.

Hani sen gittin ya,
Bir zamanlar her şey senin etrafında dönüyordu,
Bir söz, bir dokunuş, bir bakış,
Hep seni hatırlatıyordu,
Ama şimdi,
Senin yokluğunda her şey eksik,
Ve ben, seninle yaşadığım her anı,
Yavaşça yitiriyorum.

Hani sen gittin ya,
Ve ben, her geçen gün biraz daha yalnız,
Bir zamanlar hep seninle olmanın hayalini kurarken,
Şimdi sadece boşlukta kayboluyorum,
Gözlerimde beliren hüzünle,
Her gün, senin olmamanın acısını daha derin hissediyorum.

Hani sen gittin ya,
Bütün dünya sanki dondu,
Ve ben, hala seni bekliyorum,
Bir zamanlar birlikte yaşadığımız o hayatı,
Hep seninle olmak,
Ama sen gittiğinde,
Bunu geriye bırakıp, bir yalnızlıkla kaldım…
Hamit Atay