Hani Nerede Trenler? Şiiri - Saniye Sars ...

Az vardı binsekizyüzaltmışa
İzmir-Aydın'la başladı yola.
Sermaye yabancı, hizmet dışa
Olsa da, hoş geldi trenler yurda.

Cumhuriyet'imizde ilk yıllar
Kimlik buldu, millî oldu raylar.
Yol verdi dağlar, geçti vagonlar
Cana geldi iller, kasabalar.

Atam'ın emriyle şimendifer,
Anadolu'ya eyledi sefer.
Daha kim tutar, kuruldu ağlar
Demirle değil, damarla bağlar.

Kayseri, Sivas, Malatya, Niğde,
Elazığ, Diyarbakır izinde
Erzurum hemen onun peşinde.
Tutunur sanki kentler el ele.

Geldi İkinci Dünya Savaşı
Korudu benim ülkem barışı.
Hız kesti raylar, durdu yarışı,
Aslında bu bir geri varıştı.

Teknoloji kaydı arabaya
İtibar kalmadı trene, raya.
Ellili yıllar döndü karaya
Demiryolu için, bir yaraya.

Ne kötülük gördüler ki trenden,
Vazgeçildi yapılan hizmetten.
İndi de piyasa değerinden,
Düşmedi gönüldeki yerinden.

Yolcu seçenek bulmalı, yoldan
Bugün karadansa, yarın raydan.
Diyemeyiz, olmasın otoban
Onlar kardeştir, hak ayırmadan.

Yol uzunsa, tren gelir aklıma
İsterim, güven olsun canımda.
Yarış yok, sollama yok orada
İnancım o ki, güven raylarda.

Alır trenler gurbete götürür
Elbet bir gün sılaya döndürür.
Küsmez kimse, tren yolu umuttur,
Türkü yakar, dillere döktürür.

Gizlice yazdığı sayılardan
Trenler yapıp, oyunlar kazanan,
Dedem, annem, babamdı hatta ben.
Oyun eskidi, yenilensin tren.

11 Nisan 2006