Hani İstanbul Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Onu çok sevmekle hatamı ettim
Nerde o sevdiğim hani İstanbul
Boşamı yandım ben eriyip bittim
Mecnuna çevirdi beni İstanbul

Gitsin o yoluna uğurlar olsun
İstediği kadar gönüle dolsun
Sevgileri elde arasın bulsun
Onunla sevmiştim seni İstanbul

Söyle martılara ona bakmasın
Çiçeklerin onu görüp kokmasın
Bir daha yoluma gelip çıkmasın
Vefasız güzelmiş tanı İstanbul

Nazarmı değdiki bilemem bize
Söktüm sevgisini attım denize
Dermanım kalmadı getirdi dize
Canımın çekilir kanı İstanbul

Kolay olmayacak onu unutmak
Gücüme gidiyor sözümü tutmak
Onu bu kalbimden öyle zor atmak
Gönlümün sıkılır canı İstanbul

Duydumki kendince bahane bulmuş
Ayrılık o kadar içine dolmuş
Hüzünler başımda pervane olmuş
Acır içimin bir yanı İstanbul

Yağdır yağmurunu o da ıslansın
Yaramaz haliyle biraz uslansın
Düşüp toprağına öyle yaslansın
Sırılsıklam et sen onu İstanbul

Ayrıldım sevdama çattım kaşımı
Derdiyle çok yordu sardı başımı
İçime akıttım hep gözyaşımı
O çoktan haketti bunu İstanbul

Gözleri benimle gönlü değildi
Bu büyük sevdamla ne çok sevildi
Senin her köşende aşkım serildi
Sakla sende kalsın anı İstanbul