Hani hep derler ya din elden gidiyor,
Din yerli yerinde ama insan elden gidiyor.
Dört kitabın dördüne bak, dördünün de fikri bir
Fikir yerli yerinde ama zikir elden gidiyor.
Herkesin davası farklı kimi ekmek derdinde
Kimi ekmeği bulmuş, fırınların peşinde
Kiminin komşusu aç, kimisi tok yatıyor
Fırın yerli yerinde ama komşu elden gidiyor
İki tip insan var, biri kötü biri iyi,
Kötülük kolay şey, maksat olmaktır iyi.
İnsanlar zalim olmuş, kimse el uzatmıyor,
Zalim yerli yerinde ama düşen elden gidiyor.
Herkesin dilinde aynı şarkı, ille de vatan,
Vatan bir kara parçası, bayraktır asıl olan.
Şehitler vatanda bayrak için yatıyor,
Vatan yerli yerinde ama bayrak elden gidiyor.
Analar mehmet'i doğurur, mehmet zamanla büyüyor,
Mendiller sallanıyor, mehmet askere gidiyor.
Bir kudurmuş köpek mehmedimi vuruyor,
Dağlar yerli yerinde ama mehmet elden gidiyor.
Sanmayın sözlerimin sonu, burda kalem bitiyor.
Şiir sürmeye sürer ama, hitap dilden gidiyor.
Anlayana sivrisinek saz, anlamayan zurna,
Saz yerli yerinde ama zurnalar elden gidiyor.
Kayıt Tarihi : 12.9.2009 12:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuz Hüseyin Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/12/hani-hep-derler-ya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!