Sesinin tınısını duyunca
onca gürültünün arasında,
anımsayıveriyor birden insan,
sadece sen başrolde oynadığın
söylemesi ayıp'la başlayan
ama
söyleyeceklerinin ne kadar ayıp
olacağını tartamadığı anılarını..
Her şey seninle güzeldi
sen her şeyle güzeldin
ve sen hep güzeldin
her şey seninle değer kazanıyordu
ve senin apansız gidişinle
eski hiç'liklerine dönüşüveriyordu..
Bu şehir
çok boş
çok anlamsız artık bu sokaklar
hayat resmen durmuş bulunmakta benim için
ve senin için
başka bir şehirde
başka bir çatı altında
tekrar başlamakta...
Kayıt Tarihi : 12.2.2010 22:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Sezgin Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/12/hani-gitmesen-diyorum-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!