Kadın, erkek düşünmeden,
Dili, dini sorulamadan,
Cüzdanları görülmeden,
Dost olanlar şimdi nerde.
Ekmeğini bölüp yiyen,
Yatağını sana veren,
Gönüllere giriveren,
Dost dediklerim şimdi nerde.
Konuşmadan anlaşılan,
Dertlerdir paylaşılan,
Mutluluğu ortak olan,
Dost dediğim dostlar nerde.
Ekmekler mi küçüldü bölünmüyor,
Kadın, erkekten ürküyor,
Cüzdanlar başı çekiyor
Çıkara mı döndün dostum.
Dert paylaşmak ayıp oldu.
İyi günde hep bulundu.
Sevgilerse unutuldu.
Dost dediğim dostlar nerde.
Kayıt Tarihi : 2.6.2006 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tek dost Allah vergisi
el ayak
güç taakat
arama başka tekyarda ana
tebrikler gfüzeldi
Ama gercek dost insani hic bir zaman yalniz birakmaz.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (4)