Hani Çisem vardı Şiiri - Nurettin Sakin

Hani Çisem vardı
Güle oynaya,
Dünyayı bir salıncağa değişen
Hani yarın
Belki de bu akşam, gecenin yarısı
Duaya açılan avuçlara bombalar düşecek ya...
Ve hani
Ana-babamızın doğup büyüdüğü
Bir sınır kentinin
Görülebilir uzaklığındaki çocukların gülüşünü
İşlediydi yüzümüzü...
Hani düşüp incinince annesi ağlamayacaktı
Hani ay gibi parlıyor gözlerin demişti ya
Ne kadar da yakışıyordu hayata
Ve hayat duası bitmeden
Daha yüzündeki tebessüm dalgalanıyorken
En az Çisem kadar seni-beni sevecek
Ana-babası ana-babasız
Belki de bizden çok hayata yakışan
Tebessümün asil yüzü, göremediğim çocuk
Yarın belki de bu gece yarısı
Rüyalarıdan kaçırılacak
Tüm sesleri susturmuş, kulakları tıkamış
Bombalarla...

Hani Çisemi sevmemeliydim
Sadece seni sevmeliydim
Bilmelisin ki
Sadece seni çok seviyorum değil
Ben Çisemi de seviyorum
Ve hani
Bombalar yüklü gecenin manzarasını çizmek için
Sen daha çok küçükken
En az bu günkü kadar seviyordum seni
Hani el sallardın ya, tel örgülerin arkasından
Oyununa hiç katılmadığın,
Bir kere dahi sarılmadığın çocuk...
Bir kızı olmuş, adını Çisem koymuş
Yarın belki de bu gece yarısı
Rüyalarından kaçırılacak.

19.03.2003