Hani bir şiir vardı ya
Mısralarını gözlerinin oluşturduğu
Dizeleri tel tel olup
Dökülmüştü saçlarından
Hani bir şiir vardı ya
Hecelenmiş dilinden
Okunmuştu dudaklarından
Kanatır dudaklarını
Yaprağa düşen yağmur gibi
Düşmüştü bir beyaz kağıda
Harflerden kelimelere büyüdü kanın
Kelimelerden cümlelere bir olgunluk çağı...
Hani bir şiir vardı ya
Gözlerinden dökülen
Gözlerinden yanaklarına bir yol çizmişti, öptüğüm
Toprağa karışacaktı sonra
Tam bitti derken;
Bir çam ağacı olup filizlenecekti toprağın altından
Şu gördüğüm çam ormanı;
Kim bilir belki de senin eserin
Hani bir şiir vardı ya
Gülümsediğinde gamzelerini dile getiren
Ölüme meydan okur gibi gamzelerin
Rüzgarda savrulan saçlarını anlatırdı
Saçların ağlamak gibi
Bir yandan acıtır canımı
Bir yandan rahatlatır beni
Hani bir şiir vardı ya
Devrik cümlelerden oluşan
Kafiyesi yoktu hani
Konusu senin adın
Hani bir şiir vardı ya
Hani nerde o şiir?...
Kayıt Tarihi : 7.3.2020 17:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!