85 yaşında
mezrada
nokta nineydi o
iki torun bir gelin
oğul İstanbul'da
Kar yağınca bir yalnızlık çöker ki
sorma
dedi nokta nine ve devam etti.
anam 12 yaşında evlendi
şey,
ne diyem ,çok çekti.
ben bakacam dedim ona
ama oldü,
suyunu bile kendi aldı
HANİ
BİR KUŞ KONAR YA DALA
İŞTE ÖYLE
KONDU GÖÇTÜ.
daldı gitti tespih elinde
dilinde sessizlik
birden kızdı
Şimdi kapatan kapıyı
gitti şehire
Sanki ne,pis yerlere
para verip kirada otururlar
Buralar cennet,hava su.
niye kapatıp kapıyı gider uşaklar
anlamadım doğrusu gelin gızım
anlamadım ama çok ağladım.
herhal ben cahalım
onlar çok bilir gayrı
aman hanım gızım
ömür bitti böyle yazsınlar
söyle de bu başı dumanlı dağa
bir mezar kazsınlar.
İsmail Uysal Özden Özgür
Kayıt Tarihi : 28.8.2017 12:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!