Hani Bilmesem... Şiiri - Hami Keserci

bunca keder bunca dert bunca sıkıntının arasından çıkıveriyorsun yine,
aklımın en ucra noktasından kalbimin en derin noktasına doğru bir yolculuğa el yaman Ezîze...
olsun bu gün doğum günün..
yine sineye çekebilirim seni,
hem zaten minicikdin ruhunla birlikdebedeninide hapsedebilirim...
umarım artık doğru yolu bulmuşsundur
ve hayat diye yaşadığın o karanlıkdan çıkmış
gerçekden hayatın içinde geziniyosundur...
özlemiştim özlemlerim özlemekden soldu..
sevmiştim sevmelerim sevgisizlikden öldü...
acımıştım merhametim merhametinin yanında öldü...
velhasıl kelam bıraktığından biraz farklıyım...
parmağımda yüzüğün izi de olmasa hani diyecem ki yok birşey...
hani duvarda yazıların olmasa diyecem ki yok birşey..
hani tedariksiz uğurladığım sokaklardan bir daha geçmeyeceğimi bilsem
ve sıcak havası bile buz gibi girmese içime yok birşeydiyecem...
hani geceleri uykumdan olmasam yok birşeydiyecem
bir mızrap gibi gönül telim titremese yokluğunda yoktu Mîroobirşeydiyecem
her yağmurlu havada girmesem anılarımın altına, ıslansam sırılsıklam yok, inan ki yok birşeydiyecem
şimdi bilmesem bu cümleleri okurken, o bir tek benim gördüğüm
çaatt diye ortadan parçalayan o güzel tebessümünü birşey yok diyecem..
ha bu arada ben sana birşeydiyecem,
ordasın biliyorum, izliyorsun beni,
izleme,
üzme kalarak kendini, gelmeyerek beni..
neyse yorgunum biraz bu kelimeleri aylar sonra yazmak ağır geldi...
hoşçakal sevgili...