Hani Bil Diye Söylüyorum

Hani Bil Diye Söylüyorum...,
Zamana Karşı kırılmış Kordonsuz Bir Saat Gibi Dağılmış yelkovanım,akrebim...
Sabahın O yorgun Ağarımsı Rengine Küsmüş bir Yıldız gibi Sönüyorum,
Sonra;
Aya En yakın yıldız Geliyor Aklıma,
Sen Geliyorsun yani,
Susuyorum,
kendime Küsüyor Kendime Kızıyor Düşüncelerim.
Sonra;
Bir şemsiye altında ağlıyorken yakalıyorum Gözlerimi,
Mor renkli Damlaları Avuçlarıma Doldurup Doldurup içiyorum...
Parmaklarıma Takılan Saçlarını,
Bir Radyo Kanalında Arıyorum Bazen,
Bazen Ellerimi yıkadım Diye Kızdığım Anlar Oluyor Kendime.
Sonra;
Sonra Bir Sokağın Mutluluk Kokan Ağaçlarından Geçiyorum,
İlk Geçişim Değil Hani, Bil Diye Söylüyorum.
Yüzümüze Vuran Yağmurun,
Yüreğimize yaydığı Huzurun farkında olduğumu Bil Diye Söylüyorum......
Ağaç Diplerinde Biriken Yaprakların,
Adalara Gelen Sonbaharın,
Yirmi yedisi Aralığın,
On bir Buçuğu Gecenin,
Denkleştiremediğim Perşembenin...Yani
Hepsinin Ayrı Bir Küskünlüğü Ayrı Bir kırgınlığı var benliğime,
Hani Bil Diye Söylüyorum...
Sonra;
Susuyorum,
Sadece ''Seni Çok Seviyorum'' Hani Bil Diye Söylüyorum...