Hani isimlerimizi kazıdığım ağaç varya,
İki tane yaprak kalmış,
O asırlık ağaçtan geriye.
Ben o yaprağın bir tanesini bana,
Bir tanesini sana,
Dalarını aşkımıza, kökünü hayata benzettim.
Ağacın kökü aşkımıza mutluluk veren bir nesneydi
Şimdi o da yok
Ve ben sensizim.
Kayıt Tarihi : 14.4.2003 17:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!