Hani düşlersin ya, umutların birer birer gerçeğe dönüştüğü zamanları,
Hani hiç olmayacak düşleri yani.
İçini belki acıtacak, hani belki ömrünü solduracak olan umutları.
Birazdan gidecek belki birşeyler,
Belki söyleyecek o kadar sözden hiçbirini kullanmayacağız.
Hani, Hani belki kalkacak bir tren düdüğü olacak kelimelerimizi anlatan.
Tutunamayan elleri, belki uzaktan bir el sallayış birleştirecek aynı veda ile.
Hani belki, Belkiler anlatacak hanileri.
Bizim anlatamadıklarımızı onlar anlatacak hiçbirşeylere.
Yetişmeyecek hiçbir çığlımız, hiçbir bakışımıza.
ve hiçbir bakışımız, hiç olmayacak umutlara.
Akrep hasreti, yelkovan keşkeleri gösterirken, zaman hiç ilerleyemeyecek.
Belki başka bir zamanda, başka bir yerde kesişecekler.
Ama bu zamanda ne akrep nede yelkovan asla yanyana gelemeyecek.
Zamanın durduğu yerde yaşıyoruz,
belkilerin yaşamı kurduğu, hanilerin dillerden düşmediği,
Hiçbirşeyin, hiçbirşey olduğu zamanda.
BİZ aslında BİZİM olamayacak zamanda yaşıyoruz.
02:52 18.08.2009
Borgahan
Zamanın Birinde, Hep yaşanan Aynı Günde...
Kayıt Tarihi : 10.10.2009 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!