Hani Belki Bugün Şiiri - Erbil Kutlu

Erbil Kutlu
173

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Hani Belki Bugün

Hayat, acı bir okul.

Öyleki, artık Ademoğlu değişiyor gitgide,
Tanrım n’olur sahip çık kavmine.

İte benzedik hayatın anlamını unuttukça,
Üzüm üzüme baka baka kararır misali.
İtin ite üstünlüğü, sidik üstüne sidik bırakması,
İnsanın insana üstünlüğü, sevgisini göstermesi idi;
Ta ki, aşkı ve yanmayı saptırıp,
Sevgiye olan güveni kaybettirmeyi başarana değin.

Artık itler gibiyiz.
Sidik üstüne sidik bırakıyoruz, üstün olmak için,
Aşkı bir ten temasına eş tutuyoruz,
Sevenin değil, becerenin kuvvetli olduğunu söyleselerde bugün,
Hala bir parçası var aşkın, bunada şükür.
En azından yanmayı hatırlıyor, sonunda bir gecelikte olsa...

Ama düşünmüyorlar ne kadın, ne erkek doğan güneşi,
Ya kadın yanıyor büyük acı ile, değerinin bir sevişme olduğuna,
Yada erkek yanıyor, erkekliğinin ve hislerinin kullanıldığına...

Burada sidik hayatın mahvoluşu dostum,
Kim, kimin hayatını mahvederse güçlü diye ona diyorlar,
İster insan olsun, ister devlet olsun,
Sonunda ezilen yine fakir fukara oluyor, tüm geleceği kararmış olarak! ...

Kim düşünmüş gün doğduktan sonra seviştiğini,
Hatta kim hatırlıyor parası ile sahip olduğu teni,
Unutma, oda insan, o da bu kahpe düzenden yapar o işi,
En azından bir öpücük kondur yanağına,
Gülsün yüzü, varsa; ki mutlaka vardır çocuğu,
Evladının yüzüne bakacak cesareti olsun.
Ona piç denilmesin! ...

Piç asıl o lafı ağızına alandır,
Kimse piç doğurmaz, doğmaz.
Aldatılmış duyguların, yalan olan bir aşkın meyvesidir,
Acaba düşündün mü sen hiç, baban senin gerçek baban mı?
Belki evlatlıksındır,
O aldatılmış duyguların, cami avlusuna bıraktırdığı,
Etten, et koparırcasına binbir acıyla doğmuş bir yasak elmasın...

Oraya bırakılan veya çöpte bulunan her bebek,
Bu zorla köreltilmiş hislerin bir sonucu,
Kim istemez huzur içinde evladını büyütmek;
İşte bunun sebebi;
Vücudunun bir parçası olan yüreğini terkettirilmişlik...

Aşk, verdiğin herşeyin sana geri dönmesidir,
Asla kaybedilmiş bir vakit değildir.
Aşk sadece yaşanır, asla bitmez,
Bir saniyede olsa, bir ömürde olsa yaşanır;
Ama asla yanlış bir davranış olmaz!
Çünkü aşk, tenden öte, kelimeler olmadan anlaşabilmek,
İki kalbin aynı anda birbiri için attığını bilmektir.

Ten birleşmesi ancak bir ömürlük aşkta olur,
Onu bulursan zaten vakti gelince olur.
Korkma, onun eli senin elini tutmasıda ten birleşmesidir,
Eğer aynı toprağı paylaşabileceksen, buna inanıyorsanız ikinizde,
Evlat denilen meyvenin oluşumu sağlanır.

Sen, sen ol dostum; asla kalbinden başka bir sese kulak verme,
Beynin değil, kalbin hükmetsin hayatına,
Çünkü o gönlündür, aşkını gördüğünde yavrukuş gibi çırpınan.

Bir söz var bilmem bilir misin?
Yalnız bırak sevdiğini, sana dönerse senindir,
Dönmezse senin olmamıştır der.
Yalan, vallahi de yalan!
Dönmeyen aşk olmaz asla,
Sen, beynini hükmettirmişsin vücuduna,
Aşk hep yanındadır, bunu bil, görürsün.

Her işin rast gider, gönlün ferahlar,
Onu düşünmediğin anın olmaz asla,
Aynı anda, aynı işleri yaparsınız farkında olmadan;
Bunu farkettiğinizde, inan, olursunuz gerçek birer insan...

İnsan sevgisiyle üstündür, rezilliğiyle değil!
Rezillik, hayvanilere mahsustur, sadece et oburdurlar çünkü;
Çok şükür güneş hergün yeniden doğuyorda umutlanıyor insan,
Hani belki bugün geri gelir o hisler diyorum,
Gülen yüzler ve gözler gördükçe, inan! ...

:1998:

Erbil Kutlu
Kayıt Tarihi : 12.6.2005 15:42:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Erbil Kutlu