Hani belki Şiiri - Kaan Karaduman

Bu aralar çok sigara içiyorum,
Dalıyorum uzaklara ondan,
Düşünüyorum kafamda,
Aaa bu arada yeniden kurmaya başladım.
Evet ya sorma çok kötü biliyorum ama yine o psikozu yaşıyorum sanırım.
Kafayı yemiş gözüyle bakmayın bana, ben çok başarılı olacağım diye tekrar ediyorum sürekli.
Olacak mıyım baba?
Hep anneye sormakla olmaz bazı şeyler değil mi?
Bak sigaramı yine unutmuşum yanmış kendi kendine sönmüş,
Bu yabancı sigaraları sevmiyorum bu yüzden kendi kendini içip tüketebiliyor.
Zaten diş fırçanda kokunu unutmuşsun, gecenin bu saatinde içim cız etti,
Sağol yani!
Hani diş fırçamın yanında bir fırçanın varlığı güzel tabiî ki ama,
Ben(im) yanımda ki varlığın endişeli,
Düşünceli, karamsar…
Sonuçta altı üstü bir fırça değil mi?
Bugün var olur yarın öbür gün çöpte bulabilir kendini…
Ya da,
Zamanla başka şeyler eklenir.
Havlu, terlik, pijama vs.
Bunu tabiî ki herkes ister,
Tekrarlıyorum belki ama ne de olsa neler istemiyoruz hayattan…
Sen başkasına aşık, başkası sana aşık, o sana aşık değil ama, başkaları da ona aşık…
İçtin ağladın,
Sevdin ağladın,
Sıçtın ağladın,
Sonu ne?
Yarınlar olmasa keşke, o zaman bir sonra ki günü düşünerek yaşamak zorunda olmayız.
Seni o kadar iyi anlıyorum ki, içinde kopan fırtınalar arasında sağ kalmaya çalışmanı, nefes almak için arada çıkışlarını ve tekrar dibe batmanı,
Seni yukarı çıkaracak ufacık bir umut tutuyorsun yüreğinde.
Hani belki,
Ufacık bir belki.
Senin olmadığın geceler çarşafları değiştirmiyorum, kokunu unutmayayım diye,
Gerçi olduğun zamanda kokunu almama izin vermiyorsun, ben ne yaptığımı bilemez oldum artık.
Hadi bana biraz nefes ver!
Ver ki alabileyim,
Alabileyim ki seni hissedeyim içimde…

SAYGILARIMLA…
30/07/2011 16:25