Benim Çocukluğumda,
Boğaz’da
Bir Beykoz karakolu vardı
Tam deniz kıyısında.
İçinde hüküm sürerdi
Pos bıyıklı, şişman
Kırmızı yanaklı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
çok beğendim..yüreğinize sağlık mine..tebrikler
Ne güzel, şiir kalmayınca insanda; böyle eski anılara indirmesi raftan :))
Şaka maka bir yana harikulade bir Öykü/şiirsel..Olağanüstü güzel bir tadda,çünkü tadı seninde kalmış belli ki damağında..
Komser Amcama allahtan rahmetler dilerim...
Kutluyorum
Hikaye tadında olmuş...çok da güzel olmuşşş :)
Yüreğine Kalemine sağlık Mine Özdemirtaş
Sevgiler...
Çocukluk anıları acı bile olsa hep güzel oluyor. Sizde çok güzel dile getirmişsiniz anınızı. Hemde vefa etmişsiniz komser amcayı anmışsınız. Kutluyorum sizi Mine Hanım. Barış Aluk.
Sevgili Duygu imparatoru,
Çocuk yazlarımın geçtiği o kıyıya sıklıkla gitmediğimi sanıyorsan yanılıyorsun... ama sayın Dalan o karakolu kaldıralı çok oldu oradan :(
geçmişimizden ne kalıyor ki elimizde şiirlerden başka ?
saygımla
Mine
Atlar koşuyorsa vurulurlar sevgili Mine ama canları bırak yerinde dursun........ topallasa da kıymetlidir onlar..
Yaşamışlıklarıyla kıymetli...Sevgimle..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta