Hani anlatmıştım...

.

Ah çocuk
Küsüp gittiğinden beri
Bir şey değişmedi
Bu hüzün bu mevsim
Ellerim kadar kirli

Unuttum 'nereden gelirdi sivri uçlu sabahlar

Ah çocuk
Bu içi satamadım başka sevdalara
Her gece yanıma sarıp
Sarıyorum gözü doymaz uykulara

Çerez ömür 'içtikçe çakır keyif sesler 'dönmez kendine

Ah çocuk desem ki sana
Ben ölmeyi hak etmedim
İnceldim gülemedim
Sendin merhemim
Ve bilirsin
Yaralarımı hep kendim kestim

Kandır yüzüm 'sıcak kırmızı 'can gider 'kalır içte sızı

Ah çocuk
Beklediğim yangınlar çıkmadı
Berbat kış erken bastırdı
Hani anlatmıştım
Eksi otuz beşlerde yandığımı
Donup uykulara yattığımı

Düşmüşüm kar içi ışığa 'bulanık görmelerim içim ince 'kar kalındı

Ah çocuk
Öyküler yazıyorum
Okumuyor geç gelenler
Bilseler seni
Yerime sevecekler
Dağ kadar sözlerimi
Kamplara bölecekler

Kimseden yana değil hayat 'koşuyorum yalnızlığa inat

Dinlencem yıkıldı
Suyu görsem kuduz ciğerim
Nefes nefret içer kendimden
Bana kızdım bağırdım
Kahrettim ağlamadım
Cesurmuş beklemeyen can giderken
Sana sakladım
Sana sığındım
Gölgende ben

Öp uyandır beni 'karlar altında ezildikçe 'buz tutuyor aklımda
İnandım küçük ölmek yakışıyor insana
Hesabın kalmıyor dünyayla

Suyum bitti kurudum
Uyudum
Geceye seni sordum
Uyu yordun

25 01 2005

.