elinde boya sandigi, dalgındı köşede çocuk,
sanki adrese teslimdi, acılar ve yokluk.
yasıtları gülüp oynarken, o ekmek derdinde,
günyüzü görmemis, kötü kader hep pesinde.
‘’hani mutluydu çamurlar içerisinde de çocuk’’? ...
yalan ve riya kardes, kahpelikler dizboyu,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta