Bırak olmuyorsa artık beklemekten
Yoruldu ruhun kendinle cenk etmekten
Dökülen kan bıktı akıp gitmekten
Kış baharı hasretle beklemekten
Hani her geceden sonra doğardı güneş
Hani her yakarışın vardı bir durağı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla