Hani Şiiri - Nesrin Dabağlar

Hani sararır ya yapraklar,
Hani dökülür yavaş yavaş.
Hani güneş ufka varır da,
Hani batar ya yavaş yavaş.

Hani o sıcak rüzgarlar diner de,
Artık poyrazlara keser hava yüreğinde,
Bir titreme alır içini hafiften,
Hani üşürsün ya yavaş yavaş.

Hani ellerin soğur, yüreğin yanar da,
Sobada bir çaydanlık kokusunu özlersin.
Ürpermelerdeyken yalnız bedenin,
Ruhun onu ister ya sıcacık bir çay gibi..

Hani o içini burkan sonbaharlarda,
O sert rüzgarlar yüreğini titretir de,
Bir battaniyenin altına girmek,
Ellerini ısıtıp, yüreğini soğutmak istersin ya hani..

Eylüller başlarken onu istersin ya,
Yüreğini yüreğinde tutmak istersin hani,
Saçını okşasın istersin kocaman elleriyle,
Yanağını avucuna alsın tatlı şefkatiyle..

Yetmez olur hani, bacın, dostun, oğulun,
İçini acıtır bıçak gibi kendi doluluğun,
Taşmak istersin ya çılgınca, delice,
Akmak istersin hani başka bir yüreğe..

Hani bazı kuşlar çoktan göçetmiştir içinden,
Kalanlar sağa sola uçuşuverir rastgele,
Kar yağmasını beklerken artık yüreğinde,
Kuşlarının barınacağı bir yuva ararsın ya hani..

Hani içlerinde akıtamadığın yaşlarla,
Gözlerini kapatıp dalarken,
Uyku denen o ölümün karanlığına,
Bir ışık beklersin ya koridorun ucundan sana uzanan..

İşte öylesine bekliyorum seni.....