Ey fâni sevgili!
Biz ayrılsak bile kalbimiz birdi,
O yeminler eden dillerin hani?
Nehir ne! Aşkımız güyâ bahirdi,
Uçsuz bucaksızdı göllerin hani?
Ne olduysa inan Aşkınla oldu,
İçimdeki boşluk seninle doldu,
Gittin daha gonca güllerim soldu,
Sımsıkı sarmalar kolların hani?
Sâyende olmuşum bir gârip şâir,
Yazar dururum hep Aşkına dâir,
Yine de yetersiz tüm bunca şiir,
Bülbül idim gülüm dalların hani?
Sevdâmı büyüttüm nasıl özenle,
Aşkına düşüp dost oldum erenle,
Bildiğim yolları unuttum senle,
Tutup kaybolduğum ellerin hani?
Peşin sıra ettin beni divâne,
Hakk'ın yarattığı sendin şahâne,
Herkeste kusurdu sende nişâne,
Beni mest eyleyen çillerin hani?
Sabahtan akşama idin hayâlim,
Kâinat kitapsa sensin meâlim,
İlâh-i Aşk için eşsiz emsâlim,
Solmazdı da soldu güllerin hani?
Adem kula niye onca garazın?
İyleşmek bilmiyor zirâ marazın,
Hakk'a kapı açtı şükür arazın,
İçten içe yakan küllerin hani? ..
Kayıt Tarihi : 23.2.2017 21:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!