Gölgeler geçiyordu üzerimizden,
Çiğnenmiş yasaklardan izler kalmıştı yüzlerde.
Kimimiz pişmanlıklar içinde ahlara riayet ediyor,
Kimimiz boş bakıyorduk geçen zamana.
Zor olmasına zordu lakin kalmamıştı bir şey,
aynı telaş tekerrür etti; telaşlarımıza mana yükleme telaşına düştük.
Alaka kuramadığımız bunca ipucu ve sorular,
Tüm açıklığı ile karşımızdaydı karmaşamız.
Ötekilere benzesin istedik, bir adı olmalı;
Kimimiz aynı kefeni biçip kader dedi,
Kimimiz sükut-u hayal...
Hiç dedi ifadeye mahal vermeyenlerimiz,
Susmuşlardı, susmuştuk...
Hiçlikte birdik fakat söyleyişte ayrılıyordu yollar,
Sözlerin kesiştiği noktalardı alışıldık olan
Suskunluklardaki müştereklikler göz kamaştırdı.
Kutsal olana dem vurup devam ettik,
Zor olmasına zordu ama kalmamıştı bir şey
Fırtınanın dinmesini bekleyecektik.
Beklemeyenlerimiz, tersine dönen şemsiyelerine güvenip yoluna devam etti...
Kayıt Tarihi : 13.1.2021 22:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!