Hangi Zamanda Sevmiştim Seni

Hangi zamandı söyle GÜLÜM! Bir zamanlar titreyen bir yürek vardı ellerinde. Kim bilir! beklide yüreğinde. Beklide, ben öyle sanmıştım kim bilir. Çözülmeyen hangi denklemin bulunmaz parçasıydın sen. Aylar yıllar, bilmiyorum beklide asırlar. O kadar uzaktaki gözlerin, gözlerimde büyüyor mesafeler. Hayâsız ve pervasız dilimde düğümleniyor senli geçmişim. Beklide yıllarca konakladım. Farkında bile olmadan, geleceğimi düşman ederek sendeki izlerime. Hiç bilmediler, anlamadılar içimdeki kayboluşları. Kaç ceset çıkardılar ve kaç mezara bir kürek toprak. Aç kaldılar. Açık kaldılar. Ama hiç israf etmediler. Sevdanın bilinmez sokaklarında ne kaybolmuşum, nede kayıplarımın peşine düşmüşüm. Varsın yüzümde belirsiz şekiller oluşsun. Sanki hiç sevmemişim. Tanımamışım. Bilmiyorum hangi mekân ve hangi zaman. Ne gemiler kaldırdım, nede hırçın dalgalara aldırdım. Denizlerin inan sadece adı kalmış. Saltanat sürmek yalnızca kaht kuranlara mahsussa eğer, benim tahtım yaralı bir ceylanın yürek sancısında merhem. Ne zaman yarım kalmışlığımı hissetsem. Sinsi bir düşman beynimden yüreğime doğru yol alıyor sanki. Yıldızlar sönüyor. Bedenimde emanet olan ne varsa devriye sayıyor. Hesaplaşmalar hep yarım kalıyor. Bütün parçalar oturuyor ama öyle bir yerden vuruyor ki beynim. Eksiklerim ve yanılgılarım zorlu bir geçidin travmasında üç, beş nöbetleri sayıyor. Gerekeni yaşamak. Beklide gerektiğinden fazla zorlanmak. Zorları, kışkırtıcı bir güneşin yanık bağrında, tuzla buz rengine boyayıp, artık güneş batıdan doğmalı. Avunmalı çiçekler, baharı beklerken susamamalı. Kendini bana yabancılaştıran, ayaz bir mevsimin yarım kalmış düşlerinde, hissettiğin kadar yaşamalısın. Kazdığın mezarın başında günlerce nöbetlerdesin. Şimdi kendine sen kahraman mı diyorsun yani. Karanlık bir gecenin yüzünde sefilleri oynadın mı hiç? Yüreğin zihnine ikametlerde bulundu mu? Tomurcuklarda aşkın yeşerirken, güneşi solduran zihnine hesap sordun mu hiç? Aydın mı yüreğinle birleşen yolu. Kefelerce içen sen! Dudakların ezberde. Adına sarhoşluk diyorlarmış. Yemezler arkadaş. Bütün mekânlar durak. Bütün duraklar beklemekte. Kovulmuyor dostum! Kovulmuyor bu sevda baştan. Güneşten önce şafaklardasın. Örümcektik avımızda. Tutamadık yazık, çaldırdık zamanı. Bir tufanda nuhun gemisinde rastlamışlar yazık. Kaleler kuşatmışlar yalvaran yüreğine. Alaca bir karanlıkta yüklenmiş bütün ayrılıkların yükünü. Sonra yaşanan her saniyeye asırlar yüklenmiş. Adına geçmiş demişler. Adına bitmiş, tükenmiş. Adına zaman aşımı demişler. Söyle GÜLÜM! Sevdanın geçmişi, bitmişi olur mu? Söyle GÜLÜM! YAŞANANLAR UNUTULURMU?