Hangi Yanlışı Anlatsak! ? .

Ölümlerin en hüzünlü yelleri yalıyor içimizi
Üstüme eğiliyor sarı zaman, tüllerim kavruk
Köklerim bağışlanmaz bir günün balçığında
İsyanı da öğrendi ruhum, ben katlediliyorum.

Her sabah güneşi karşılar burada füzeler, roketler
Bulutlara eşlik eder zerreler, yüreği yakar ölümler
Sularla sarmalanır al al baloncuklar, kan olur eller
Yaşama doyamadan toprakla bütünleşir o bedenler.

Vahşi bir çağın ilkel ve sancısız tortularındayım
Her sözüm doğrulara çentiktir, özümde ana sütü
Yaşam düşlerimde hazan, günlük güneşlik zaman
Bir gerçeğe döndüm yüzümü, tanımsızlıklardayım.

Yaşamıyor soldu ansızın buradaki tüm çiçekler
Kuşlar özgür uçamıyor artık, hayvanlar sustu
Ölen bebelere onlar bile gözyaşı döküyorlar
Barış burada insanların elleriyle yok ediliyor.

Doğar her gün, güllerimi açtırmaya nazlı güneş
Toprağı çürümüş dağlarımda hayallerim şiire eş
Ölüm çanları çalar uzaklarda, tetiğe basar onca leş
Akbabalar cehennemindeyiz, acılar ölüme kardeş.

O eller ki umudu çalıyorlar bu güzel coğrafyadan
Akan üç şey var; kurşun gözyaşı ve oluk oluk kan
Geriye kalan boşlukta ansızın durduruluyor zaman
Doğacağı günü bekliyor barış denen özlenen kavram.

Tüm acımasızlığına karşın deneye kurban insanım
Savunduğunuz yaşam labirentinde yitik bir canım
Türüm insan, pusularda kan, asırlardır ağlıyor anam
Savruk bir ölüm gezegenindeyim hangi yanlışı anlatsak.

Katledenler ve katledilenlerin dama oynadığı bu dünyada
Gülüşlerimizi resimlerde bıraktık, zafer yuvarlak masada
İnsanım güllerle uğurlanıyor, çocukluğu mermi kovanında
Çelişkili bir kürede hayat arıyorum, hangi yanlışı anlatsak.

Gülüşümü namlulara, hayallerimi de sırtlanlara sundum
Sevgiydi yüreğimdeki, bir parmak işaretiyle yok oldum
Umudumu dişledi engerekler, yaşama doymadan soldum
Kan düştü güllerime, vicdansız bir dünyaya haber oldum.

Savrulan ölümler
Yok olan aileler
Kimsesiz bebeler
Size sesleniyoruz
Vicdansız katiller
O hırslarınızın sağır ettiği kulakları
Verin artık şu feryatlara
Duyun, görün, hissedin ve hatırlayın insan olduğunuzu
Ne olur bitirin bu dünyanın en büyük ölüm yolculuğunu…

Gönül Bıkım& Selahattin Yetgin