İstanbul’da bir gece soğuk, yorgun
Kirpiklerinin ardında kaldı
Ellerinin buruk bir tadı
Buselerinin kokusu
İçimi sızlatan öksüzlüğü vardı.....
Rüzgârda tel tel çözülen
Saçlarım mıydı?
Ben miydim?
Gözlerimin içini dolduran sen
Hangi yanıma yakındın?
Ayrılığa mı, barışa mı?
Çocuk bir yanı vardı gözlerinin
Sözlerini bilmediğim bir şarkı gibi geliyordun kulaklarıma
Hangi nameydim hangi notaydım?
ve ben bu şarkının neresindeydim?
Ruhuma armağan edilen seni gömerken içime
Gülüşlerinin bittiği bir yerde seni beklerken
Bir kör kurşunun acıtan yarası gibiydim
Usulca kendi kendine kanayan
Kirpiklerinin ardında kaldı gece
Kederle, senle.......
Söyle! ben sana ne kadar yakındım
Fethedilmiş istanbulun fethedilmiş kalesiyken gönlüm
Kayıt Tarihi : 25.10.2007 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel bir anlatım ve nefis bir finaldi. Çok sevdim bu şiiri. Tebrikler. 10
Kirpiklerinin ardında kaldı gece
Kederle, senle.......
Söyle! ben sana ne kadar yakındım
Fethedilmiş istanbulun fethedilmiş kalesiyken gönlüm
Bitimsiz saygılarımla...
Âlimoğlu
TÜM YORUMLAR (6)