Hangi Yalnızlık* Şiiri - Musa Menekşe

Hiçbir zaman yalnızlığımdan yakınmadım
Ve hiçbir an böylesine ortada kalmadım
Kendini adamdan sananlar çeşit çeşit; renk renk
Hiçbirinize farklı bir tavır takınmadım
Çok yalnız kaldım bu doğru…
Çok insan tanıdım sözüm ona...
Ve çoğu gece uyuyamadım sabahlara dek
Sırf bu yüzden tanışmam sigarayla
Neler geldi geçti ellerimden
Ne çizgiler belirdi ne yıllar döküldü alın terimden
Anladım ki bu yolculuk devam edecek tek
Yalnızlığımdan yakınmadım her şeye rağmen
Gerçek bu dur
Yıllar var ki arkamda dağ gibi hep o durur
Harcar adamı kurşun gibi yılan gibi sokar
Adam yalnız kaldığında belli olur…

Yine de ondan çekinmedim hiç
Göze göz dişe diş
Korkmadım baş başa kaldığımızda bile
Gördüm o da tek tabanca ben de
Pehlivan sabrım bu yüzden belki de…

Musa MENEKŞE
09.01.08
01.15