Hangi Umut. Şiiri - Ozan Vurguni

Aksak adımlarla
Yağmura aldırmadan
Bir can dolaşıyor
Kentin ıssız caddelerinde!
İçinde dağılan
İmansız sızılara aldırmadan
Sığınacak bir yer bulmak için
Yürüyordu kara şapkalı adam.

Başında efkar bulutları
Ağzında yarı ıslak
Sigaranın isli dumanı
Dalga dalga
Koparak geliyor
Umutlarının tutsak olduğu
Göğüs kafesinden hırıltıları..

Yine hep bildik
O kara gecelerden biriydi
Birazdan gün doğacak
Yola koyulacaktı
Biraz daha cesaret diye
Tekmeleyerek
Islak kaldırımları
İçten içe iniltiyle mırıldandı,

Adam çaresiz bir bakışla
Gözlemlerken sokakları
Aklında hala bir sığınak umudu
Göksü hırıltıyla
İnip inip kalkarken
Bir nefes daha çekti
Dudağındaki sigaradan...

Kan çanağına gözleri
Takılıp kalıyor
Karşı pencerenin önüne
Umutları haps olduğu
Bedeninde/ bitimsiz acı bir sızı
Yine hüzün yağmurları
Usulca çökmüştü dizlerinin üzerine..

Yağmurun sesine karışırken
Dudağındaki iniltiler
Adamın ağırlaşan bedeni
Kaskatı kesilmişti
Son kez çöktüğü
Kaldırımın dibinde
Artık hiç bir sey
Acı vermiyordu bedenine
Yoldan geçenlerin,
Vicdansız tekmeleri bile...!

......
Sokaklarımızdaki hayat.
Abdullah Oral..