Hüzün yüklü sancılar taşıyan yorgun bir gemi yüreğim, hayatın yaralı derin denizlerinde.
Hangi ucundan tutsam hayatın batıyorum, uçurumlara düşüyorum, çarpıyorum kayalıklara...
Ne desem duyulmuyor, tükeniyor nefesim... Sesimi alıp benden uzaklara götürüyor dalgalar,
acı bir tufanda boğuluyor hayallerim, aşamaıyorum engelleri...
Ne hayatın trendine ulaşabildim..Ne de kendim kalabildim...
koca koca taşlarla vuruldu kalbim...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta