Hangi yöne hangi sokağa girsem yönüm sana çıkıyor
Her yönde her sokakta gözlerin gülüşüyle bana bakıyor
Geziyorum her yönü sokağı çıkarsın diye karşıma geziyorum
Yine aylar oldu çıkmadın karşıma sensizlik yüreğimi yakıyor
Derdimi her köşede sokağa ağaçlara kuşlara döküyorum
Sen gelirsin diye gülüşümle gör diye her an gülümsüyorum
Sen gelmezsen sarmazsan beni gönlümü sanki ölüyorum
Yine aylar oldu çıkmadın karşıma sensizlik yüreğimi yakıyor
Korkum son defa karşıma bir daha çıkmazsın diye beni yıkıyor
Nefesime sensizliğin havası zehirli havayı ciğerlerime tıkıyor
Bakıyorum nehirlere nehirler nehirden nehre akışıyla akıyor
Yine aylar oldu çıkmadın karşıma sensizlik yüreğimi yakıyor
Beklemekten başka yoktur çarem biliyorum hala bekliyorum
İşte karşıdan geliyorsun o güzelliğinle hala ben inanamıyorum
Sana olan aşkımı anlatacağım şimdi yerimde duramıyorum
İşte aylardan karşımdasın gelişin yüreğimdeki ateşi söndürüyor
Kul Mehmet’im gülüşünle yanıma geldin merhaba dedin
Sana olan aşkımı anlattım güldün sen hoş geldin bana dedin
Açtın gönül kapını gönlüme buyur ettin beni gönülden sevdin
İşte aylardan karşımdasın gelişin yüreğimdeki ateşi söndürüyor
Kul Mehmet
Mehmet Aluç 2Kayıt Tarihi : 1.4.2017 18:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!