Hangi Şiir Koşar İmdadımıza

Viran olmuş bu aşktan kalan son tabloyu al
Dudaklarımda isyan gözlerimde nefret kal

Git şimdi istediğin kadar uzaklaş benden
Bu sevdanın uğruna dökülen her yaş benden

Payıma düşen hasret başım gözüm üstüne
Tek damla su düşürme gönül közüm üstüne

Çiçeklerini topla kanayan dallarımdan
Serdiğin umutları süpür at yollarımdan

Sen yoksan neye yarar denizlerin mavisi
Yüz sürdüğüm güneş küs dokunduğum ay asi

Oysa gitme demiştim yalvarmıştım kaç defa
Nasıl kıydın be zalim reva mıydı bu cefa

Tutuşmasaydı gönül sığınmazdım affına
Bir aşkı heba ettin bakmadan etrafına

Bilemedin ne yazık yalnızlık deli bir har
Hasret ikimiz için zifiri bir intihar

Açtığın yaraları kolay kapanır sanma
Geçer diyorsam yalan sakın sen de inanma.

Öyle çok sevmiştim ki avucunda yanmayı
Gözlerinde uyuyup yüzünde uyanmayı

Aldığım her nefeste içimden geçiyordun
Geldiğinde gam ile aramı açıyordun

Şimdi kim çare olur dinmez feryadımıza
Hangi şiir yetişir koşar imdadımıza

Sen bu aşkın yegâne katilisin aslında
Bunca ölen var mıdır her ayrılık faslında

Git şimdi istediğin cennet’e ruhunu sal
Dudaklarımda isyan gözlerimde nefret kal.

S.U.

06.01.2010