Hangi sessizliğe adını verdin sen,
Hangi sevdanın iklim bozgunusun;
Ve dahi tümcelerimin kafiyesizliği,
Sen....Sen.Sen,Hangi hicranımda yarasın.
Bu inceden danteleri vururcasına, dalgalarıyla savrulan;
Bana uzaktan hayal meyal bakışlarının vurgunu muydu?
Mah semasını yitirmiş, alaca kızıllığında her bir anım,
Şimal yıldızı sen olsan, ben biçare meczup,
Her katrede sinemde ille de sen,sen,sen....sen.
Kayıt Tarihi : 28.9.2012 04:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!