Hangi Şehrin Hangi Kıyısındadır Hayat?

Bilmem ki hangi kıyısında hangi şehrin ne konuşulur
Kimin koynunda ne hasretler gizlidir
Hangi şehrin hangi kıyısındadır hayat?
Yaşamak acemi bir çocuk gibi ayağıma dolanıyor bu yüzden.
Bu yüzdendir semtinize rahat giremeyişim
Bacak bacak üstüne atamayışım karşınızda

Hangi pantolonun üstüne ne renk gömleğin
Çatal kaşığın hangi ele yakıştığını da bilmem
Bilmediğim için üzülmeli miyim?
bunu da

Çünkü ve ama
Sevdalar bilirim sonu olmayan
karşılığı da
Kimin neresinde şefkat gezinir
Kimin neresindedir hayat?
Bunu da

Huzurun esintisini tanırım
Nereden estiğini de
Dostların sohbetinde dolanır huzur bilirim
Çünkü sözlerin aynasında gizlenir.

Kimin kaç paraya alınıp satıldığını tecimenlerce
Bunu bilirim
Ama aslında kaç para ettiklerini de
Ama bilmem dostların kaç paraya satıldığını
Ve neden bir öfkeye kurban edildiğini
Hesabı yok bende hiçbir sevdanın
Bundandır çocuksu acemiliklerin üstümde iğreti durmaması

Kimseyi yok sayamayışım
Var olduklarından değildir
Olmaları gerektiğindendir belki de
Çünkü yoksunluk fena bir şey
Varlığın yanında
Varolmak yokluğun yanında
Daha mı fena bilinmez
Ama bilirim ki
Satmam ve satılmam tecimenlerce
Güven alır güven veririm başkalarına

Kuşkunun tadına doyum olmaz,
Adem’in yediği elma ne ki?
Diyenlerden değilim

Kuşku tarlasında depresyon ekenleri tanırım
Sonra kaos toplayanların hasadından azıklanırlar.
Bunu bilirim ve sofrasına kurulurum hak dostlarının
Bilgi ağacından devşiririm katığımı
Dinin şefkatine sığınırım.

İlişse bana ne yedirebilir ki İblis artık bir elmadan başka?
Değerini anlamak bahçeden kovulunca
Sonra dönmek daha iyisine
fırsatını kazanmaktan başka

Çünkü bilirim ki
Ben müslümanım Adem gibiyim
Cesaretimden olmaz asla günahım
Cesur olmak ne fenadır bilirim
Varlığın karşısında

Biz ki hazan mevsiminin tohumlarıyız
Soluklanıp dursak da her dem bu hayatta
Her nefesimizle ürkütürüz kırlangıçları
Bir solgunluk daha süslese de sözlerimizi
Hep bir yanıyla arkamıza bakar gözlerimiz

Dağılıp gider dediğimiz her mevsim
Bir güz daha bırakacak koynumuzda
Biliriz.
Olmadı,
Doğmayacak bir daha,
Güneşin ömrü bu kadarmış
Dedirtecek en sonunda bize günler,
bunu da…