Şafak söktü yazımdan sonra ilkleri almıştım hayallerime...keşkelerimden yeni bir başlangıç inşa edecektim...bir dokunuş olacaktı sımsıcak gülüşlerime, beni benden alan bir heyecan... öyle işte...
neydi bizi bağlayan?... sevgiydi benim dilim ve sana sürüklenen, sorgusuzca içten gelen sonsuz bir güven... bir annenin geride bıraktığı, kokusuna hasret kalan bir masum yüzde bıraktım sancılarımı, bir tutam özleyişe, sarılışa hasret giderek büyüttüm içimde ilk varlığımı...sahi; hangi geçmiş özlem saatindeyim?...
kimse şiir yazmamıştı bana... benim gözlerimden aşkı alıp, dokudun kendi gözlerine, harmanlandın, savruldun, içten içe ağladın, sevgiyi akıttın benim gözlerime... sahi; şiir saatlerinden arda kalan hangi buruk zamanlardayım şimdi...?
"yağmur" du adım, ilk; çisi çisi aldın yüreğine, gözlerine damla damla aktım, aktım... sense bana"mavi düşler" bıraktın titrek yüreğime, uçmayı öğrettin martı kanadında, gökkuşağının tek mavi rengine bulandım yalnızlığımda...sahi; "yağmur" hangi hoşça kalda bıraktığı vedalarda şimdi?...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta