En dibe vurmuş kişi duydu
Cehennem dedi bir zindan
En dibe vurmuş kişi ses verdi
Cehennem mi hangi roman lan o
Aynı dalda varlık ve yokluk eridi
Bulanık su bir uçurum aşığı
Acıdan doğuyor her hücre
Cehennem bir eski masal gibi
Cehennem yokluğun kalbine müptela
Kan revan içinde olan zindan
Neden korksun ki prangalardan
Su hiç ateşten kaçar mı
Zindan insandır en dibe vuran insan
Yani varlık yokluğa seslendi
Yokluk varlık peşinde
Uçurum ne bilsin düşmek nedir
Hangi duvar zindan olmaktan korkar
Yalana batmayan çukur olur mu
Dost kabul eder duvarları
Uyku görmeyen göz
Kuyuya düşen karanlığına ortak arar
Işığı bulan paylaşmaz elindekini
Her sevinç yaşadığını bilir
her keder öldüğünü
Meşaleler cehenneme ışık tutuyor
Cennet şarap sarhoşluğunda güzel
Ay döner gece kendini güzel sanır
Dünya bu en güzel yalanlarla merhaba
Uykulu ruhlar uyanmak ister artık elveda
Kayıt Tarihi : 14.3.2017 19:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!