Kız kardeşimin şefkatli dizlerinde ağladım ben ve yaralarımı okşamadı kimseler şifalı elleriyle annem gibi...
Kimseler öpmedi gözlerimden; kimseler sıvazlamadı sırtımı sevdiğim kadından başka...
Şimdi, hangi papatya anlatır ki bu Sevdayı?
Nasıl öpülür karanlık gecelerimi aydınlatan narin elleriniz?
Kayıt Tarihi : 7.3.2022 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!