Hangi Karanlığı Örter Geceler! .

Islak düşünüşlerin sisle sevişmesi ruhumda
Hayal ötesi bölünüşlerin çardağında yalnızlık
Soylu tükenişlerin rahlesinde umarsız aşk
Rüzgâr süpürüyor anıların kekremsi yaşını
Dudağımda kahve telvesi sessizlikle öpüşüyor

Eskimiş kapıların ardında ihanete ağlıyor kadın
Sarı yapraklardan kuleler yapıyor avuçlarında
Kıraç bakışlarında hayata uyanıyor kimi sevda
Kayıp asırlar gelip geçiriyor fırtınalı gecelerde
Güneşli günlerin suretindeki resimleri okşuyor

Kelimeyle duyguyu buluşturuyor uzakta bir şair
Hazin çığlıkların penceresinde, sırtında hançer
Yalan dostluklar mezarlığında aşk zoraki Fatiha
Kumla düşünceyi karıştırıp geceyi sıvazlamakta
Ruhunun alabora denizlerinde acıları kucaklıyor

Hangi karanlığı örter geceler, saatlerde sonbahar!
Yanıtsız günlerin tapınağında neden acıdır şarkılar!
Sağır bir dünya kurduk ellerimizle, çoğaldı yalanlar
Hızla yaklaşıyoruz bilinmezliğe, kulağımızda ağıtlar
Yorulduk yaşamaktan nicedir, sabrımızı da sattılar