Hangi kapıyı çalsam yine yoksun
Bana kıt kanaat kimlere çoksun
Hayatın akıp giden zamanlarında
Elime dökülen anlık mutluluksun
Yokluğun kapı kapı İstanbul'dur
Sessizlik milyon kez komşumdur
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla