Aşk ateşini, sen yarattın,
Yüceler yücesi Rabbim.
Hangi kalbe girdimse üşüdüm;
ne ben ısındım, ne onları ısıtabildim.
Sonunda, seni bende aradım;
Kalbimin en derin yerinde buldum.
Isınmak şöyle dursun;
bir volkan olup, yandıkça yandım;
kavrulup, küllerimle, huzuruna savruldum.
Kayıt Tarihi : 28.10.2014 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!