Hangi ırak mevzideyse adımların

tenhalar çoğalıyor burada
erbainlerin dilini bile gizliyor pus
sözcüklerimiz içini oya oya savrulan meczup tohum
sense şarap kadehimdeki hızma
içimde parsel parsel dolaşıp kıvrılan gediz

pek çok yıkadık yüzünü taşralarımızın
susmak diye bir zamanı olmasın dedik aşkın
hep çıkan rüyalara sığındık

ipeksi kurdelelere doldurduk
iç kalemizin bahçelerine serpilen sevda kokularını
peşimizi bırakmasın istedik adlarımız
kirpiklerimizin arasına gizledik
öpüşlerimizi

kal
kırmızısı çekilirse çöldür morlaşırsa ağu denizidir tenin
o çifte benlerin durup yolumu gözlemezse telaşın
yitip giderim

bakışların kristal mühürdür sinemde ışıyan
senin gurbetindir şimdi avuçlarımı delik deşik eden tırpan
.