Hangi huzur Şiiri - Orhan Özçelik

Boylarımı aşıyor,dumanım gömüyorsun,
Bunca keder içinde hangi huzur diyorsun.
Sürüklenip giderken kaderin arkasından,
Kar borana karışmış,hangi huzur diyorsun.

Kalmadı yüreğimde dünyanın bir neşesi,
Bana göre her taraf küflü zından köşesi.
Unuttum ben ne renkti baharda gül bahçesi,
Sap samana karışmış,hangi huzur diyorsun.

Geçti güzelim benden taze bahar ayları,
Kış gelmeden yağdırdım saçlarıma karları.
Yüreğime doldurdum ateşleri korları,
Kül dumana karışmış,hangi huzur diyorsun.

Gülmez artık bu kader bellidir gelişinden,
Bellidir düşmanlığı her yerde vuruşundan.
Artık ben çok yoruldum bu hayat savaşından,
Dost düşmana karışmış,hangi huzur diyorsun.